Po upadku komunizmu Konsulat Generalny RP w Montrealu otworzył się dla Polonii Montrealskiej za kadencji pani konsul Małgorzaty Dzieduszyckiej. Zaczęto organizować pokazy filmów i spektakli Teatru Telewizyjnego, promocje książek, występy artystyczne, itp.

Po powrocie z samotnego rajdu rowerowego po Kubie w 1994 przyszedłem do konsulatu z propozycją prezentacji, która miałaby zapoczątkować cykliczne "Spotkania Podróżnicze". Pani Dzieduszycka dała mi do zrozumienia, że w Polsce dopiero co zmienił się system i z "Kubą" należałoby poczekać. Potem jednak ją przekonałem, że nie będzie to miało nic wspólnego z reklamą komunizmu - wręcz przeciwnie, ma ukazać jego wady. Przedstawiłem również następny temat, promocję mojej książki pt. "Wyrachowane Szaleństwo" (Iskry 1994) o samotnym rajdzie samochodem osobowym przez obie Ameryki po rekord Guinnessa - oraz plan działania. Pani konsul dała mi terminy dwóch pierwszych imprez i zgodziła się na mój plan pod warunkiem, że wezmę na siebie całą odpowiedzialność za organizację imprez, dobór tematów, prowadzenie spotkań i pozostawienie czystej sali. Zaakceptowałem to i 12 marca 1994 odbyło się pierwsze "Spotkanie Podróżnicze" pt. "Rowerem po Kubie" - a promocja mojej książki miała miejsce trzy miesiące później w czerwcu.

W celu propagowania "Spotkań", rozwoziłem ulotki do polskich sklepów, rozdawałem je pod polskimi kościołami, oraz informowałem znajomych, prosząc ich o dzielenie się z innymi. Polskie stacje radiowe - Jedynka (Bożena Szara) i Relax (Andrzej Budacki) - oraz Biuletyn Polonijny bezpłatnie ogłaszały imprezy. Popularność cyklu rosła.

Prelegentami byli znajomi z Montrealu, Ottawy, Nowego Jorku, Vancouver, a nawet z Polski.

Wstęp wynosił 2$ a od 2000 r. 3$. Pieniądze przeznaczyliśmy na: opłatę za salę, napoje, pączki, alkohol, kwiaty, pamiątki dla prelegentów oraz na nagrody w konkursach, które systematycznie organizowałem w trakcie spotkań. Od 2005 wstęp jest wolny.

Moi przyjaciele Rita i Bogdan Wileccy od samego początku poparli ideę "Spotkań Podróżniczych". Angażując się całym sercem, pomagali w organizacji prawie wszystkich wieczorów. Pan Bogdan opiekował się sprzętem audio-wizualnym, a podczas mojej nieobecności (1999-2000) również trzy razy prowadził spotkania. Pani Rita była odpowiedzialna za recepcje po pokazach.

Piotr Sowa, właściciel piekarni "Wawel" sprzedawał nam pączki po obniżonej cenie. Przy organizacji pokazów często pomagali: Maria Maślan, Małgorzata Nawratil, Stefan Grabowski i sporadycznie inni. Należy wymienić również pracowników Konsulatu Generalnego RP, którzy służyli pomocą i czasem przychodzili na pokazy: konsulowie - Dobromir Dziewulak, Maciej Zięba, Jacek Kasprzyk i administratorzy budynku: Marek Wojda z żoną Anną oraz Robert Strzałka z żoną Zofią. Specjalną pomoc okazywała pani Adela Chmielarz, konsul od spraw administracyjnych.

W latach 1997-2001 w celu umilenia wieczorów dziesięciokrotnie zapraszałem artystów polonijnych: Anna Moszczyńska, Barbara Szarek, Janina Lenobel, Magdalena i Janusz Wolny. Prezentowali się też polonijni twórcy: Andrzej Kubat, Ryszard Jakimowicz, Andrzej Wolski, Irena Tomaszewski, Janusz Szewczyk oraz agencje turystyczne Tadeusza Kaczora i Iwony Strzeleckiej.

Od połowy 2001 planowałem częste wyjazdy związane z promocją moich książek. Zapytałem więc Bogdana Wileckiego: "Czy mógłbyś mnie na ten czas zastąpić?". Dżentelmeńska umowa - zgodził się! Najważniejsza była kontynuacja cyklu, gdyż zapotrzebowanie na tego typu działalność wśród Polonii w Montrealu było duże (sala czasem była pełna - np. na pokaz pana Wileckiego o Australii przybyło aż 120 osób).

"Od jesieni 2001 (od spotkania #53) pan Bogdan dobierał prelegentów, rezerwował salę i prowadził spotkania, a jego żona, Rita Wilecka, nadal była odpowiedzialna za organizowanie recepcji po każdej imprezie. W 2004 zacząłem intensywniej myśleć o drugim cyklu dla Polonii Montrealskiej o nazwie "Są Wśród Nas" (SWN) - a co za tym idzie, organizować spotkania i je prowadzić. Między innymi dlatego zdecydowaliśmy z Bogdanem, że on nadal będzie głównym odpowiedzialnym za cykl "Spotkania Podróżnicze" - a ja będę mu w tym pomagał. Według mojej statystyki w latach 2001-2011 opuściłem 14 spotkań SP (najpierw promocja moich książek a później sprawy rodzinne) - czyli na pozostałe imprezy przychodziłem i pomagałem w organizacji. Przez te wszystkie lata byliśmy z Bogdanem w stałym kontakcie odnośnie prelegentów i tematów pokazów. W latach 2004-2011 byłem cztery razy prelegentem SP, a kiedy Bogdan był chory, prowadziłem kilka pokazów slajdów, które on wcześniej zaplanował.

Zaraz po śmierci Bogdana Wileckiego w grudniu 2011 zdecydowałem, że następne spotkanie (#101), które zorganizuję, będzie poświęcone wszystkim Jego podróżom.

1 lutego 2012 Rita Wilecka wraz z ich synem, Krzysztofem, przy pełnej sali zaprezentowali bardzo ciekawy pokaz slajdów o podróżach pana Bogdana. Na witrynie jest osobny dział na ten temat pt. "Bogdan Wilecki".

Od tego wieczoru jedyną osobą, która mi systematycznie pomaga jest Maria Jakóbiec. Współpracę nawiązaliśmy jeszcze dwa lata wcześniej, kiedy została fotografem cyklu SWN. Przychodzi ze mną prawie na każde spotkanie, aby wszystko wspólnie przygotować. Pani Maria nie tylko nadzoruje część recepcyjną, ale i swoim "kobiecym okiem" dyskretnie dogląda, czy wszystko sprawnie przebiega. Należy dodać, że sama występowała 4 razy w roli prelegenta i prowadziła 8 spotkań, kiedy byłem poza Montrealem.

Konsulem generalnym od 2012 do zamknięcia konsulatu w 2014 był Andrzej Szydło, a z pracowników placówki pomagali nam szczególnie: Adela Chmielarz - konsul administracyjny, Beata Czyżykiewicz - wieloletnia sekretarka i Leszek Postek - administrator budynku.

Po zamknięciu Konsulatu Generalnego RP przy Pine Ave w 2014, spotkania odbywają się w budynku przy 3501 Musee Ave. Mieścił się tam Wydział Promocji Handlu i Inwestycji i Konsulat RP). Dyrektorem WPHiI był wtedy Rafał Pawlak i jego prosiłem o możliwość kontynuowania cyklu SP i SWN od końca 2014 do końca 2016.

W budynku tym funkcjonował także Konsulat RP. Konsulem RP w latach 2016-2019 był Michał Faleńczyk, z którym współpraca układała sie bardzo dobrze, a on sam często przychodził na imprezy. Wiosną 2018 ranga Konsulatu RP została podniesiona do Konsulatu Generalnego RP. Od 2018 do 2023 konsulem generalnym był Dariusz Wiśniewski, który zaraz po przybyciu do Montrealu zaprosił przedstawicieli organizacji polonijnych, kilku działaczy i zaproponował nam wszystkim współpracę - czyli teoretycznie każdy mógł współtworzyć życie kulturalne w naszym konsulacie. Pan Wiśniewski prawie zawsze uczestniczył w naszych spotkaniach. Niestety, ale od wiosny 2020 do połowy 2023 odbyły sie tylko dwa pokazy. Powodem była pandemia i moje wyjazdy z powodów rodzinnych. Konsulem generalnym od września 2023 do końca czerwca 2024 był Michał Sarnicki i oba cykle były kontynuowane. Ze strony konsulatu muszę wymienić Mirosława Majewskiego, administratora budynku od 2015 do sierpnia 2024, który służył pomocą podczas każdego spotkania - i jego żonę, Anetę. Od jesieni 2023 prowadzę korespondencję e-mail odnośnie terminów z sekretarką konsulatu, Małgorzatą Mazoń, którą pamiętamy jeszcze z placówki na Pine Ave.

Latem 2024 konsulem generalnym została Izabela Fabjańska-Potapczuk.

Wymienię jeszcze Wojtka Skorynę, który oprócz kilkukrotnej pomocy raz prowadził pokaz oraz muzyków: pianistę Radka Rzepkowskiego (wystąpił dwa razy), gitarzystę Jerzego Petera (wystąpił raz) i Staszka Zemkę, który akompaniował na gitarze do wspólnego śpiewania piosenek biesiadnych z okazji 25-lecia SP.

Oprócz rozsyłania informacji o spotkaniach z mojej listy e-mail, proszę o promocję: Marię Brzozowską i Andrzeja Szelerskiego, którzy robią to samo ze swoich list oraz Bożenę Szarą, ktora przedtem ogłaszała w Radio Polonia a ostatnio - wraz z Andrzejem Leszczewiczem - w Panoramie.

Do przygotowania recepcji często prosimy koleżanki. Po każdym spotkaniu kuchnię i salę zostawiamy czyste - zgodnie z umową sprzed lat.